Róże Różańcowe
„Modlitwa różańcowa jest modlitwą człowieka za człowieka, jest modlitwą ludzkiej solidarności, modlitwą wspólną odkupionych, która odbija w sobie ducha i intencje pierwszej z odkupionych, Maryi, Matki i obrazu Kościoła, jest modlitwą za wszystkich ludzi świata i historii, żywych i umarłych, powołanych do tworzenia wraz z nami Ciała Chrystusa i do stania się wraz z Nim współdziedzicami chwały Ojca.”
Jan Paweł II
Żywy Różaniec – ruch religijny założony w XIX w przez Pauline-Marie Jaricot. Ma charakter modlitewny, a jego celem jest wspomaganie misji.
Uczestnictwo w Żywym Różańcu polega na przynależności do grupy zwanej różą. Każda osoba z róży przez miesiąc odmawia jedną z tajemnic różańcowych. Pierwotnie róża liczyła 15 osób, obecnie zaś – po modyfikacji Różańca przez Jana Pawła II – 20 osób.
Jan Paweł II, nazywany „Papieżem różańca” zachęca nas w swym nauczaniu:
„Jest to modlitwa, którą bardzo ukochałem. Przedziwna modlitwa! Przedziwna w swej prostocie i głębi zarazem. Powtarzamy w niej wielokrotnie te słowa, które Maryja usłyszała z Archanioła i z ust swej krewnej, Elżbiety. Do tych słów dołącza cały Kościół. Można powiedzieć, że różaniec staje się jakby modlitewnym komentarzem do ostatniego rozdziału konstytucji „Lumen Gentium” Soboru Watykańskiego II, mówiącego o przedziwnej obecności Bogarodzicy w tajemnicy Chrystusa i Kościoła. Oto bowiem na kanwie słów Pozdrowienia Anielskiego (Ave Maria) przesuwają się przed oczyma naszej duszy główne momenty życia Jezusa Chrystusa. Układają się one w całokształt tajemnic radosnych, bolesnych i chwalebnych . Jakbyśmy obcowali z panem Jezusem poprzez — można by powiedzieć — serce Jego Matki. Równocześnie zaś w te same dziesiątki różańca serce nasze może wprowadzić wszystkie sprawy, które składają się na życie człowieka, rodziny, narodu, Kościoła, ludzkości. Sprawy osobiste, sprawy naszych bliźnich, zwłaszcza tych, o których najbardziej się troszczymy. W ten sposób ta prosta modlitwa różańcowa pulsuje niejako życiem ludzkim” (29.10.1978 r.)
W Parafii Wilkasy powstały cztery grupy różańcowe – cztery „Róże Różańcowe” (każda skupia 20 osób), których patronkami są:
św. Teresa
św. Weronika
św. siostra Faustyna Kowalska
św. Małgorzata Maria Alacoque
W każdą pierwszą sobotę miesiąca o godz. 17.15, wszystkie Róże gromadzą się na nabożeństwie różańcowym, na którym następuje zmiana tajemnic, uczestniczą we wspólnej Eucharystii, a później biorą udział w „spotkaniu w radości”.
Każdy należący do tej wspólnoty przez kolejny miesiąc modli się i rozważa wybraną przez siebie tajemnicę różańcową. Każda Róża omadla nie tylko swoje własne intencje, lecz także bieżące i aktualne sprawy związane z życiem naszej parafii.
Zapraszamy wszystkich do modlitwy różańcowej oraz chętnych do tworzenia nowych Róż Różańcowych.